Sıkıntı duyuyorduk doğa denilen yerden,
Rab, hatırlanıyordu canlı ümmetlerinden…
Bu yüzden isyan vardı insanoğullarından,
Yalnız olmak için de geçmedi kararından…
Ödül dahi konulmuş yeter ki katledilsin,
Tek tür bırakılmamış edilmiş büyük yemin…
Zavallı kedilerim zararsız yaratıklar,
Rab’be başkaldırıyla hiç bırakılmadılar…
Ne soy ne de sülale leoparlarım bitti,
Emirler verilmişti bitirileceklerdi…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 25.10.2016 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!