Vicdanen yıkılsam da, fayda sağlamıyorum,
Leoparım kalmadı, durmadan ağlıyorum…
Bahçem çevrem boş kalmış, özürler diliyorum,
İnsan olduğum için, Rab’den utanıyorum…
Rab’bimiz affeylesin, merhametsizliğini,
Yarattığı insanı, dinmez zalimliğini…
(2013)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 15.2.2014 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!