Tandırda pişen lavaş ekmeğine
Tereyağını sürerek
Karnı doyan
Yüzü gülen insanlardık biz
Buğdayının başağını doldurarak
Yüz güldüren Anadolu gibi
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Evet, toprak bize herşeyi verirdi..
Bostanlarin taze kokusu
Basaklarin rüzgarda dansı
Ve
Harmanlarin bereketi vardı bir zamanlar
Saygılarımla ....
"Sürü..."
Böyle olmamız istendi...
"Sormadan, düşünmeden, üretmeden"
Sadece "el açıp bekleyen", verilene razı olan,
Çalışmadan tüketen bir toplum!
Dağıttılar az az... Ama "deniz bitti!"
Şimdi, "hayali düşmanlar" yaratma zamanı....
Maalesef...
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta