Tandırda pişen lavaş ekmeğine
Tereyağını sürerek
Karnı doyan
Yüzü gülen insanlardık biz
Buğdayının başağını doldurarak
Yüz güldüren Anadolu gibi
Toprak öğretmişti bize
Kimseye minnet etmemeyi
Biz ise üç kuruşa tenezzül edip
Terk ederek toprağımızı küstürdük
Bu topraklar hepimizi yese bile
Ne kendi doyar
Ne de bizi doyurur artık
Bir avuç para ağasının
Ve onlara hizmet eden temsilin
Peşine takılan sürüye döndük
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 11.12.2021 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bostanlarin taze kokusu
Basaklarin rüzgarda dansı
Ve
Harmanlarin bereketi vardı bir zamanlar
Saygılarımla ....
Böyle olmamız istendi...
"Sormadan, düşünmeden, üretmeden"
Sadece "el açıp bekleyen", verilene razı olan,
Çalışmadan tüketen bir toplum!
Dağıttılar az az... Ama "deniz bitti!"
Şimdi, "hayali düşmanlar" yaratma zamanı....
Maalesef...
Tebrikler Önder Kardeşim..
TÜM YORUMLAR (2)