Anadolu Kadınları… Şiiri - Murat Gevrek

'Anam bu bulguru sen mi kaynattım'
Bilirim kepekli ekmek nerden bilesin
Öğünün kuru soğan katıksız ekmek
Anam ne güzel kaynatmışsın
Ellerinden öpeyim
Ellerini öpeyim başıma koyayım
Çatlak ellerinde Anadolu kokusu içeyim
Yoğurt çorbasına amenna dedik sofrada
Kara öküz gibi gözlerimiz karanlıkta kaldı
Sesimiz çıkmaz oldu
Gıcırdayan kanılarla Afyon Kocatepe’den iniyorduk
Beyinin künyesi gelmiş doğu cephesinden
Oğlu yaltalak gazi
Yunan kurşunuyla vurulmuş
Ayşe nine Kocatepe’den iniyordu
Karasaban koşusu öküzünün sırtında
Çakaralmaz Kırıkkaleler…
Ninem olur anam olur…

Yüzleri var Ayşe hatunun
Yüzleri var Anadolu toprağıydı
Ay ışığında yürürlerdi
Elleri hünerliydi
Her şeylerini bu toprağa verdiler
Onlar
Çanakkale’de vardılar
İzmir’de, Afyon’da
Erzincan’da, Sarıkamış’ta
I.ve II. İnönü muharebelerinde gördük onları
Büyük meydan muharebesinde gördük
Ah ettiler ağıt oldular
Unuttuk onları
Anadolu’ya toz gibi dağıldılar
Anadolu’da yaşadılar
Anadolu’da öldüler
Her biri birer savaşçı gibiydiler
Hiç dinlenmediler
Örgü tutan elleriyle vatan ördüler…