Toprakları eşiyor nasır tutmuş elleri
Eğilmekten bükülmüş, fistanlı belleri
Herşeydir onların, ağaları beyleri
Bıkmaz, yılmaz anadolu kadını
Çocuğunun sütünü eksik etmez
Tarlasının çapasını eksik kesmez
İneğinin samanını eksik vermez
Bıkmaz, yılmaz anadolu kadını
Sabah ezanıyla kılar namazını
Namazından sonra yakar sobasını
Çoluk çocuğun hazırlar sofrasını
Bıkmaz, yılmaz anadolu kadını
Dayak yese de ses çıkarmaz
Çeker kahrını da erkeğini bırakmaz
Türküsünü çeker, gönlünü karartmaz
Bıkmaz, yılmaz anadolu kadını
Nasırının üstüne kınalar yakarlar
Çocuğuna, atasına ayırmadan bakarlar
Değerlidir misafiri, elüstünde tutarlar
Bıkmaz, yılmaz anadolu kadını
Ağıtlar yakar ölüsünün arkasından
Şüphe etmez alahının yazgısından
Ne ölümden korkar ne mezara yatmasında
Bıkmaz, yılmaz anadolu kadını
Kayıt Tarihi : 19.3.2008 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çeker kahrını da erkeğini bırakmaz
Türküsünü çeker, gönlünü karartmaz
Bıkmaz, yılmaz anadolu kadını
Gerçeklere tam puanla tebrikler.Kalemin yüreğin susmasın.
TÜM YORUMLAR (1)