Bakışları ayın en parlak yüzü kadar sıcak
ve kucak kucak çiçek açan Anadolu kadını
ve adını meçhum meşhur anıtının meçhul temeline yazdırıp
ve kimbilir hangi toprağın bağrına mezarını kazdırıp
ve çöktü sönmüş volkanlar gibi dumansız bir vaziyette…
Eziyet ediyordu kendine
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta