Anadolu kadını Şiiri - İmam Sürensoy

yağmur yağıyor.
dolu yağıyor.
küçük bir bebek ıslanmış kundağından ağlıyor..
bir anadolu kadını oturmuş koyun sağıyor.
çamurlar içinde.
yağmurlar altında.
yağan dolular altında.

bitkindir.yorgunduır..
çaresizdir hayata dargındır.
ıslanmış üşüyüp titriyor.
birde yüreğinden vurgundur.
çamurlar içinde.
yağmurlar altında.
iri iri dolular altnda.

üşüyor hasta oluyor bebesi.
anadolu kadının,yaşamaya dair kalmamış hevesi.
inliyor cadırda yatan,o bebenin dedesi.
çaresizlikte belkide son nefesini verecek bebeni.nenesi
açlıktan kokuyor, hepsinin nefesi.
çamurlar içinde.
yağmurlar altında.
taş gibi düşen dolu tanelerinin altında.

kocası var cahil ve iş bilemez.
kazaran şehire inse kaybolur gelemez.
çadır, yağan yağmuru akıntıya veremez.
damlar çadırı, iki kat yatağı yere seremez.
çamurlar içinde.
yağmurlar altında.
dolular altında.

elleri nasırlı, yüreği yaralıdır.
kaderi kötü bahtı karalıdır.
küçük bir çadırı var, tek odalıdır
adı yok ama kendisi vardır.
çamurlar içinde
yağmurlar altında.
taş gibi yağan dolu tanelerinin altında.
anadolu kadınıdır anadolu.