Anadolu Efendisi Şiiri - Serdar Çelikkaya

Ben Anadolu efendisiyim beyzadem
Sen beş yıldızlı hastane odalarında
Bense tütün tarlasında doğmuşum
Ondandır belki
Ellerimdeki tütün zifiri kokum.
Cigaraya tutkunluğum belki de

Ben Anadolu efendisiyim beyzadem
Sen florsan ışıklara açmışın gözünü
Bense sabah güneşine günaydın demişim
Tütün tarlasında,
Ondandır belki
Güleç yüzüm
Sevecenliğim belkide

Ben Anadolu efendisiyim beyzadem,
Sen senfoni salonlarında vals ederken
Ben kağnı gıcırtısında ter dökmüşüm.
Temmuz sıcaklarında,
Ondandır belki
Kara yağızlı oluşum
İçten dostluğum belki de

Ben Anadolu efendisiyim beyzadem,
Sen beş yıldızlı otellerde sosyete sevgilinle
Gönül eğlendirirken
Bense Emine’m, Fatma’m, Kezban’ımla
Ekmeğime tuz, soğan katık etmişim
fakir soframda,
Ondandır belki
Gözü tokluğum
Soframın bereketi belki de

Ben Anadolu efendisiyim beyzadem
Senin gibi flört nedir bilmem ben
Sen bu gece filanca barda, yarın kumarda
Bense kırk yılda bir ancak çeşme başında
Seni bilmem beyzadem ama,
Ben sevdimi mi tam severim,
Sevdiğimi gözümden sakınırım,
Mecnun gibi, Kerem gibi,
Belki de Veysel gibi.

Ben Anadolu efendisiyim beyzadem
Senin gibi fötr şapkalı efendi değil
Kasketinde, buram buram Anadolu teri kokan
İsyanını yüzündeki derin çizgilerde saklayan
Ege’nin zeybeği, Ankara’nın seymeni,
Mustafa Kemal’in efendisi gibi.

Ondandır belki durgunluğum,
Suskunluğum belki de…

Serdar Çelikkaya