Varlığın yoklukla bütünlendiğini
ve kıymetinin yoklukta bilindiğini
bilmezmişim aslında bildiğimi zannedip,
bir de
üzeri açık uyuyunca üşüdüğümü.
Akıllanmadım üstelik!
Bak yine ayaktayım
bu saate kadar,
gözlerin
uyu artık kalkamayacaksın erkenden
der gibi bakıyor fotoğrafta.
Ama ne yapayım,
sensin sebep
sevgi ve hüznü
böyle derin,böyle sonsuz yaşamama
Anadolu'm gibi.
Sahi!
O da senin gibi değil mi zaten?
Kah Ağrı Dağı olur
göğe değer başı,
kah dayanamaz yalnızlığa
bulut olur
dökülür kuru toprağa
birkaç damla gözyaşı.
Kimi gün Çukurova gibi
umut olur fakire ekmeği aşı,
kimi gün bahar misali
sevda olur
gönül yapmaktır işi.
Bense
boyuna düşünürdüm zavallı başıma
neydi annem,
neydi Anadolu'm,
neydi Anadolu'mun
Fatma nineler coğrafyası arasındaki
bu ilişki diye?
Oysa şimdi anlıyorum
kaybetmek pahasına
karşılıksız sevgileri birer birer.
Şimdi
ağlamak istiyorum
senin kadar ıssız
ve senin kadar yalnız,
özlemek istiyorum
senin kadar buruk
ve senin kadar umutlu,
gülmek istiyorum
senin kadar içten
ve senin kadar karşılıksız,
yaşamak istiyorum
senin kadar mert
ve senin kadar eşsiz.
Nihayet,
olgunlaştığım gün ölmek istiyorum
senin kadar güzel
ve senin kadar sessiz.
(9 Mayıs 2001 Bursa)
Erol ErdoğanKayıt Tarihi : 5.3.2007 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
11 Nisan 2001 tarihinde kaybettim annemi.Hac ziyaretinden dönüşünün 13. günü kalbi yorgunluğa dayanamadı ve ayrıldı aramızdan.Bir gece vakti haber vermeden öylece gitti.Uykuda gelen sessiz bir ölüm.Bursa'dan Antep'e uçak seferi olmadığı için geç varabildim memlekete.Ancak birkaç saat önce defnedilmişti.Hala bir yanım eziktir onun için. Analar benim gözümde Anadolu gibidir.Çünkü karşılıksız sevgi demektir her ikisi de.Tüm anaların ellerinden öpüyorum.
Yüreğine sağlık.
not...kota nedeniyle ekleme yapamıyorum yorumla desteğe devam dost
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (49)