Anadolu Diyarında... Şiiri - Selim Bayrak

Koyu karanlık yüzler...
Aydınlık düşünce
Yemyeşil gepgeniş bir ovada
Ekinlerin arasında
Tekil bir ağaç tekil bir ev
Tümel bir uzanım
Kapsamak ne güzel yeryüzünü
Bir halı deseni, sevgiliyi sımsıcak sarmalamak gibi

Dağların arasından usulca yükselmiş güneşin
Sabahın alacasında aydınlattığı altuni renkler
Dikelsi ışıkların olmadığı bir ortamda
Boğulmayan ince dantel gibi işlenmiş ayrıntılar
Yarimin gözlerine bakınca duyumsayabildiğim
Anadolumun ataca dokunulmuş diyarları...

Öğlene gitmek gerekecek birazdan
Dolabilmeli dolabildiğin kadar
Sabahın aydınlığının taptaze nefesiyle
Ve koyu karanlık gölgelerde
Gecede umutla yaşanabilmeli ülkemde
Öğlende vuruşabilmeli umudumun yazgısı...

Tozu dumana katmanın vesilesi
Karışıklaştırmak değil ortalığı
yazgımızı sahiplenebilmenin
Yürek dolusu
Gönül dolusu
Düşünce ufku davası

Kökümü salmışım toprağıma vatanıma
Durmadan zamansız budanmanın sancısı var içimde
Köküm kurutulamıyorsa eğer
Doğuracağım bir gün elbet
Koyu karanlık yüzlerde
Sabahın alacası aydınlığını
Ve yükseklerde kar olacak
Öğlen aydınlıkta aydınlığı boğmanın değil
Tüm bir insanlık tarihinin sahiplenilmiş mücadelesi
Açıp Anadolu diyarında
Zamansız budanmadan
Tozlayacağız varlığımızı
Bizi toza boğanları toza dumana katarak
Sonra açacak ki dünyanın her diyarında
Tüm insanlığın ağaçları
Kuracağız hep birlikte yarını
Bu artık evrene karşı varolmanın mücadelesi olacak
İnsanın insana değil!

16 Mayıs 2000