Anadolu'dan Ortadoğu'ya Şiiri - Ali Parlak

ANADOLU’DAN ORTADOĞU’YA …

Evi sokak ortası, oyuncakları tanklar…
Zulme kafa tutuyor Filistinli çocuklar!

On günlük bebelerin tanınmıyor yüzleri,
Sabilerin yüzünde zulmün kurşun izleri!

Elinde sapan taşı,ne de safsın çocuğum…
Taşlaşmış beyinlere taş ne yapsın çocuğum? !

Sen mini ellerinle yuvarlarken taşları,
İsrailli cellatlar koparıyor başları!

Kör kurşun değil çarpan ortasına kalbinin,
Seni bilerek vuran itleri İsrail’in!

Sırp’ın üvey kardeşi; Baba ayrı, ana bir…
İsrail’in kod adı; Kan içen vahşi vampir!

İsrail Amerika… Sırbistan Avrupa’nın…
İkisi de şımarık yavruları sıpanın!

Ekranda izliyoruz kesilen gövdeleri,
Yüzleri paramparça günahsız bebeleri!

Zulümler çoğaldıkça azalıyor tepkimiz,
İhanettir suskunluk! ... O halde bizler kimiz?

Yetim,sabi yavrular yedikçe tekmeleri!
Bizler sofra başında sayarız lokmaları…

Lübnan, Beyrut, Filistin… Ya Suriye’den sonra;
Zulmün kirli elleri bize de dokunursa! ?

O zaman mı feryadı, çığlığı basacağız?
Yoksa o zamanda mı oturup susacağız?

Hislerimiz dumura uğrayalı çok oldu,
Sinirlerimiz öldü, refleksimiz yok oldu.

Arşa yükselen çığlık, duyulmuyor buradan,
Sen birazcık basiret,biraz his ver yaradan! ..