Anadolu' da Çocuktuk Kardelen

Anadolu’ da çocuktuk kardelen
Sarp dağların soğuk yaylaların çocuğu
Çimerdik boz bulanık derelerde
Üst tarafta annelerimiz çamaşırlarımızı yıkar
Biz altta kirli sularda çimerdik
Yırtık pantolonlarımız ve kara pabuçlarımızla
Dağlara çıkar mantar toplardık baharla
Kendi baharlarımızın özlemlerini duyardık hep
Çocukça sevdalarımızın isimlerini
Korkusuzca kazırdık dağlara taşlara
Hoplardık zıplardık
Yırtık pantolonu biraz daha yırtar
Delik pabucu biraz daha paralardık
Biraz haşarı biraz yaramazdık ama
Biz iyi çocuklardık be kardelen

Elimizde kauçuk ayakkabı altından yapılmış
Sapanlarla rahat vermezdik hiç zavallı kuşlara
Kauçuk ayakkabıyı başkaları giyerdi hep
Biz ancak eskisinden sapan yapardık
Sokaklardan çekirdekler toplardık
Kayısı çekirdeği ve gazoz kapakları
Boş kibrit kutularını doldururduk toprakla
Taşımacılık yapardık ücreti mukabili
İleride alacağımız kamyonun hayalini kurarak
Yırtık çoraplardan yaptığımız
Topaçlarımız vardı lola dediğimiz
Saklambaçlarımız vardı mama dediğimiz
Girerdik bir taşın altına
Saatlerce aratırdık kendimizi
Sonra oraya uyur kalırdık
Büyük yuvarlak çizgilerimiz vardı
Feleğin çizgisinden hallice
Aşık attığımız
Ve lola oynadığımız
En tahtasından silahlarımız vardı
Sırtımıza astığımız
Silahçılık oynardık saatlerce
Hiç kimse kötü olmazdı oyunlarımızda
Hepimiz iyiydik
Biz iyiydik be kardelen

Çocuktuk işte saf Anadolu çocuğu
Komşunun kümesinden çaldığımız
Bir yumurtanın parasıyla
Gider kibrit alırdık dağlarda ateş yakardık
Sönünceye kadar ateşin közü
Hayaller kurardık umutlu bir gelecek için
Belki hayat zordu bizim için belki fakirdik
Ama pırıl pırıldı tertemizdi yüreğimiz
Hiç tükenmezdi
Güzel bir gelecek için ümitlerimiz
Sevgilerimiz masumdu
Saf ve Anadolu tadında
Biz masumduk be kardelen

Bir ton dayak yeme pahasına
Kayardık karşı dağın yamacından
Metrelerce kay sonra yokuşu çık
Tekrar aynı yeri bir daha kay
Üşürdük ellerimiz üşürdü
Arkalarımız ıslanır buz keserdik
Gelir eve üstüne bir güzel dayak yerdik
Sen açardın hani baharla beraber
Adına navrağaz derdik
Kopartıp karlar arasından seni
Çocuk sevdalarımıza hediye ederdik
Günahsızdı çocuk sevdalarımız
Biz günahsızdık be kardelen

Bir televizyon seyretmek için neler vermezdik
Neleri feda etmezdik
Garibandık yoksulduk
Yırtık ceplerimizde hiç gazoz parası olmazdı
Ama mutlaka birkaç gazoz kapağı
Birkaç zerdali çekirdeği olurdu
Zaten başka da bir şeyimiz yoktu
Ama huzurumuz vardı be kardelen
Ve geleceğe dair güzel hayallerimiz
Düşlerimiz vardı
Mutluyduk
Ve en önemlisi
Umutluyduk be kardelen
Umutluyduk…

Bad-ı Saba