Anadolu da çocuk olmak, bu coğrafyada dünya ya gelmek kader midir?
Sert iklimi, yoksullukla savaşlar, tarih öncesinden bu güne kadar devam eder.
Yüzler de acı gülümsemeler yarına dair endişeler asla silinmedi. Silinmeyecekte…
Tek veya iki odalı kerpiç evlerde sekiz, on kişilik aileler yaşadı ve bu günde böyle yaşıyor…
Zor yaşam şarlarına rağmen, ellerini açıp şükrettiler.
Bu acımasız yaşamın içinde elde etmeye çalıştıkları bir parça sevgi, yarına dair bir umut…
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta