Anadolu Da Ağlayan Bir Garip Anam Var

Anadolu’da bir başkadır bizim Ana’lar
Nasır tutan elleri sırtında hasırı var
Dilinde ’mani’ler yürek dolusu acılar
Anadolu,da ağlayan,bir garip Anam var

Yedi gıran doğurmuş,hepsini adam etmiş
Mahsun perişan hepsi’de,ocağından gitmiş
Düşe kalka yürür,tutunacak bir dalı yok
Anadolu,da ağlayan,bir garip Anam var

Bilirim üstünde,yılların yorgunluğu var
Saçını süpürge etmiş,yüzünde izler var
Guzularım bakar’mı,diye endişe var
Anadolu,da ağlayan,bir garip Anam var

Şahidim,gözünden,oluk oluk,yaşlar akar
Yaşı seksene gelmiş,gözü,yollara bakar
Hasta düşmüş babam’dan,hayali,umut akar
Anadolu,da ağlayan,bir garip Anam var

Vefasız kul değilim,gurbet elimi bağlar
Anam orda ben burda yıllardır Anam ağlar
Mesafe çok uzak,arada dağlar yollar var
Anadolu,da ağlayan,bir garip Anam var

Yıllar yılı,ben onun,gül yüzüne hasretim
Dilinden çıkan,bir tatlı sözüne,hasretim
Gurban oldugum,guzum,diyişine hasretim
Anadolu,da ağlayan,bir garip Anam var

Yıllarımı çaldı İstanbul içim de çok dert
Köyümü çok özledim,Anam,a öyle hasret
Hiç gülmedi yüzüm hasretinle yandı evlat
Anadolu,da ağlayan,bir garip Anam var

Anamın göz pınarları,yıllarca dinmedi
Vefasız alem,Anam’a hiç aman,vermedi
Evladın çok ama Resul gıymat mı bilmedi
Anadolu,da ağlayan,bir garip Anam var
.........03.03.2013
Şiir:Resul Civcik - Ayrancı/Karaman