Anadolu çocuğuyum demesin

Uygarlığım ta ezelden köklüdür
Temelinde Mimar Sinan saklıdır
Mevlana’sı ne dediyse haklıdır
Geçmişini kültürünü SAYMAYAN
ANADOLU ÇOCUĞUYUM DEMESİN

Dağlarında dervişleri aşırır
Yüreklerde iman gücü başarır
Allah aşkı kul aşkıyla yeşerir
Yunus Emre libasını GİYMEYEN
ANADOLU ÇOCUĞUYUM DEMESİN

Elinde saz kılıcıyla parladı
Yiğitleri ocağında terledi
Bolu dağı kimin için gürledi
Köroğlu’nun narasını DUYMAYAN
ANADOLU ÇOCUĞUYUM DEMESİN

Hacı Bektaş kaynatınca kazanı
Vermiş idi dirlik ile düzeni
Hiç üzmedi kendisini üzeni
Kim ola ki yanlışında CAYMAYAN
ANADOLU ÇOCUĞUYUM DEMESİN

Kızılırmak damarıdır çağlıyor
Sivaslıdır Veysel gibi ağlıyor
Kırşehir’den enerjiyi sağlıyor
Yatırımı ülkemize YAYMAYAN
ANADOLU ÇOCUĞUYUM DEMESİN

Karanlıkta kalmış idi yurdumuz
Gazi Kemal geldi bitti derdimiz
İlkesinde yürür bütün ferdimiz
Atatürk’ün sözlerine UYMAYAN
ANADOLU ÇOCUĞUYUM DEMESİN

Kim girerse bu âşıklar yoluna
Baki konar bu çınarın dalına
Yâri için gürzü alıp eline
Ferhat olup kayaları OYMAYAN
ANADOLU ÇOCUĞUYUM DEMESİN

Karac’oğlan çekti güzel nazını
Neşet Ertaş çaldı gönül sazını
Deniz ŞAHİNOĞLU’m sürer izini
Başucuna bağlamayı KOYMAYAN
ANADOLU ÇOCUĞUYUM DEMESİN