Anadolu'nun bahtı kara yazmalı
Öpülesi çocukları onlar
Çoğu evde saçları bile taranmadı
Uzun yılların cahal boyu
Ne baba, ne ana okşadı yüzlerini
Şımarır diye uyurken okşandı saçları
Dünya onlardan habersiz büyüdü
Onların yerleri yurtları
Köy sınırlarının arkası
Dünya, ne-ki, nereden bilsindi,
O çocukların dağ güzeli gözleri
Sevgileri beşik kertmesinde kazılı
Aşk dersen, aman ha sakın
Toplanır aile meclisi
Erkekse, delikanlının elinin kiri
Genç kızsa, kadınsa yahut, hazır tut urganı
Bir kurşuna yazarlar adını
Küçük çocuğa tuttururlar tetiği
Temizdir artık kızlarda kirlenen namusları
Sen gördün mü, ey Anadolu
Hani bir millet uyanıyordu?
Nasıl bir uykudur ki bu
Dünya sevdi anamızı bacımızı
Bizim hala dolanırız anlımızda namus teri
Ah bir de yok mu, şu seref sözü
Nasıl olurmuş şerefsizin şerefi
Sen ağlama küçüğüm sık dişini
Bu günah senin günahın değilki
Ağlatanlar utansın, seni
barış
Barış AkmKayıt Tarihi : 11.2.2002 14:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Barış Akm](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/02/11/anadolu-cocugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!