Anadolu Çocuğu Şiiri - Osman Sarıhan

Sen umudun parıltılı pak çocuğu
Enkazlar altında filizlenen gül tomurcuğu
Oylumlar içinde oyuncakların, çamurlu misketlerin
Daha doğmadan çengeller takılır uçurtmana çocuk

Kitapsızlar ülkelerinde herkes uzman ama okuyan yok
Bilimin değeri yok hurafeler çok
İnsandan ucuzu yok, insanlık bit pazarında
Nasılda her şey tam evraklarımızda
Bize inanma lakin kitaplarına inan çocuk

Birileri bedel toplar birileri öder
Bir kişinin günahını yüzlerce kişi öder
Bahanelere sığınma sebepleri ara
Seni mahkûm edenlerden hesap sor çocuk

Sen Anadolu çocuğusun dertlerle dolu
Kelimeler kifayetsiz konuşsan neye yarar
Felaketin biri biterken gelir diğeri
Kahramanlık hikayelerine sevinmeli mi
Bir ülke böylemi yönetilmeli
Cehalete savaş açmalı çocuk

Üzgünüm polyana bir gelecek sunamam sana
Dört ayaklısıda iki ayaklısıda ya avcıdır ya da av
Tuzaktaki yeme kanma, her canlıyı sevdiği besinle avlarlar
Ne av ol, nede avcılığa özenme çocuk

Siyahlar beyazlar içinde çatıştıkça yorulacaksın
Eğri çamurlu yollar, temiz kalmak zor
Melekler tesisinde şeytanlar servis sunar
Yemek için yaşama, yaşamak için ye çocuk

Ok gibi fırlat doğrularını adalet savaşına hazır ol
Terazini vicdanına gizle, uzak tut menfaat alanından
Dört yanlış bir doğruyu götürsede
Bir doğru dört yanlışı götürür çocuk

Çalışmakta güzeldir, üretmekte
Arılar çiçek kokar lakin çakallar şehirlerde
Arılar kadar çalış, kurtlar gibi uyanık ol
Devranı döndür be çocuk

Üzülsende, sürünsende yaşanılasıdır hayat
Sor, araştır, sorumlu ol ama sorunlu olma
Banknotların aslı kağıttır onuruna dokundurtma
Oku, araştır rol modelin çok var çocuk.