Anadolu Bozkırları Şiiri - Hasan Özünal

Bu topraklar,
Bu bozkır
Midesidir yurdumun.
Doyurmalı onu ki
Beslesin güçlendirsin bedeni
Üstündeki sarılığa aldanma
Altında bolluk bereket var
Bundandır ırmakları gür olur
Yeşili bir başka güzel
Hayvanı bir başka güçlü
Ya insanına ne demeli bozkırın
Dayanıklı, ahlaklı, kuvvetli ve çevik,
Erendi alperendi evliyaydı piri fani oldu
Yaratana kul olmaktı hepsinde tek bir ölçü
Kızları diken içinde gül kadar güzel
Sadık, sevecen, hamarat ve edepli.
Bire kırk veren bu bozkır
Besledikçe bire yüz bire bin veriyor,
Sarıya mavi suyu katınca
Açılıp yeşeriyor
Bu topraklar,
Bu bozkır,
Geleceğidir yurdumun
Cihana hükmeden devletin hamalıydı,
Yedi cihanı dize getiren devin hücreleri
Su yerine toprağı kanla sulayan atalarından sonra
Bu topraklardan can alıp
O cana bin değer katıp
Atalarının izinde ve atalarına layık
Yine yedi düvele meydan okuyacak
Bir nesil yetişiyor
Gün gelip de cihana hükmedecek fertleri.