Anadolu Bağrından Şiiri - Uğur Sakallı

Ben Anadolu çocuğuyum ana
Elim avucum toprak kokar benim
Susmanın tadını en iyi ben bilirim
Ben Anadolu çocuğuyum ana
Ayçiçeklerini elimde büyütürüm
Gün gelir onlar boynunu eğer
Ben eğmem ana
Hep diktir başım
Ben Anadolu çocuğuyum ana
Ben Anadolu çocuğuyum.
Sevdaların en körünü en acısını hep ben yaşarım
Sevilmemeyi göze alarak severim ben
İlah gibi taparım sevdiğime
Sevgilim topraktır benim buram buram toprak kokar her yanım
Ben Anadolu çocuğuyum ana
Ben Anadolu çocuğuyum
Bir kuş kadar titrektir yüreğim
Ve bir aslan kadar eğilmez bileğim
Hep bir güneş doğar ardımda sevmeyi sevgiyi seveni aydınlatan
Ben güneşim ana
Ben Anadolu çocuğuyum ana
Ben Anadolu çocuğuyum
Ananın asker ocağındaki yavrusuna duyduğu hasreti duyarım sevgiliye
Özlemimdir yaşama sebebim
Acıyı ilk ben tattım
Gülmeyi ilk ben unuttum ana.
Ben Anadolu çocuğuyum ana
Ben Anadolu çocuğuyum
Ağlamam terk edilişlerin ardından
Çünkü ağlamayı unuttum ben çoktan
Terk eden kaybetmiştir benim için ana
Terk eden kaybetmiştir
Ben Anadolu çocuğuyum ana
Sessizliği dinlerim ben hep
Yalnızlığımla konuşurum
Bir duvara dayarım sırtımı ben ana bir duvara
Bir de öldüğümde soğuk toprağa…
Ben Anadolu çocuğuyum ana
Ben Anadolu çocuğuyum
İyiliklere iyiliktir yaptığım
Kötülüğe unutmaktır en büyük cevabım
Affederim en unutulmazları affederim ana
Ben Anadolu çocuğuyum ana
Ben Anadolu çocuğuyum
Bir sevgilini ilk tebessümünü unutmam
Bir de arkamdan saplanan hançerin acısını
Nedendir bilmem ama bir sevgilinin gidişinde susar bu yürek ana
Nedendir bilmem bir sevgilinin gidişinde
Ben Anadolu çocuğuyum
Karanlıklarda bulurum ışığı
Kelebeğin ikinci gününü yaşarım hep
Kaderim mi bilmem ama bir Anadolu’ya ağlarım ben ana
Bir Anadolu’ya
Ben Anadolu çocuğuyum ana
Ben Anadolu çocuğuyum
Ben Anadolu’yum ana
Ben Anadolu…