Anadolu ağladı, Ben ağladım
Saat dördü onyedi geçiyordu
Kıyametti sanki zelzele değil bu
Dağlar yürüyordu üzerimize
Toprak kana susamış gibi
Üstündekileri yutuyordu
Betonlar kanatlı bir canavar olmuş
Demirden mızraklar fırlatıyordu
Kalbimize saplanıyordu..
Ben ağlıyordum, Anadolu ağlıyordu..
Işıkları sönmüştü şehirlerin
Gölgeler kaybolmuştu karanlıkta
Neşeli sokakların kaldırımlarında
Kahkahalar yerini bırakmıştı ağıtlara
Hayaller sıkışmıştı hayat üçgeninde
Saat dördü onyedi geçiyordu
Ben ağlıyordum, Anadolu ağlıyordu..
Kayıt Tarihi : 24.2.2023 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
6 şubat depremine atfedilmiştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!