Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?
Utanırım,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
arife tarif gerekmez derler ya, hah işte o ahmed arif
anadoluyu sen bilirsin be ben sustum.....
Ahmed Arif, böylesine hayata, doğaya ve insanlığa bu kadar anlam katan şair düşünemiyorum. sınırlarımı her ne kadar zorlasam bile bence bir tek ve de hep tek olacak.
hayatımın şiiri!işte bir şiir böyle mükemmel yazılır.TEK KELİMEYLE KUSURSUZ...
anadolunun o müthiş kültür mozağini ne güzel de anlatmış Ahmed Arif.bir anadoluluk,bir türkiyelilik düşüncesi ortaya atmış ki bu şiirinde,eğer bu yol tutulsa idi,bu bilinç yerleşse idi düşüncelere 'bir orman gibi kardeşcesine' yaşardık işte o zaman.
Ahmet Arifin bu siir'i simdiye kadar okudugum butun siirlerden daha cok beni etkiledi cok begendigim enfes bir siir
ANADOLU-YU BİR ANADOLULU GİBİ ANLATMAK, ÖZÜMSEYE ÖZÜMSEYE NEKADAR ÖZLEMİŞİM ANODOLU TOPRAKLARINI VE MEDENİYETİNİ METHEDEN CÜMLE MENZUMELERİNİ.NEKADAR HOŞ VE GÜZEL. ANADOLUYU TEKRAR YAŞAMAK VEYA ÖZLEMEK İÇİN YENİ BAŞTAN OKUMAK... ANADOLUNUN NASIL OLMASI GEREKTİĞİNİ BİRDE AHMET ARİF-İN GÖNÜL PENCERESİNDEN DİNLEMEK VARMIŞ..ŞÜKÜRLER OLSUN.
yeniden ağladım
Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta