Anadolu Şiiri - Münür Atakul

Ezelden kaderimdir.
Kışlarım çok sert geçer
Yazlarım cehennem sıcak
Ne aşklar öldürdüm içimde
Ne ölenleri dirilttim
Eşsiz güzelliğimle
Bilmezsin

Sor Edebaliye
Uğruma kaç yiğit öğütledi
Sor Bedrettine
Kimin için ömrü tüketti
Namus saydı beni
Gözü kara şehitler
Pirsultanı göğsümde astılar
Neylersin

Hiç usanmadım hiç yılmadım
Nesimiler doğurdum
Karacaoğlanlar büyüttüm
Ama ebed korkutuyor
Gelenim yok
Ey nesli göbeğimden
Kopmuş millet
Yok artık sütçü imamlar
Ey iffetli anne artık
Kimsesizsin

Kanıyorum her yanımdan
Şifasız yaralarla
Medet umduğunuz batıya
İnsanlığı ben öğrettim
Yunusum yok Mevlanam yok
Halimi arz eylesin

Suyu tükenmiş ırmaklar gibi
Kaldım iki başı çaresiz
Benki Anadoluyum
Ey göğsümü parçalayan sancı
Söylesene sen kimsin
Fersah fersah
Tükeniyor çarelerim
Ben çaresizim
Allah aşkına Mustafam
Nerdesin