Anadolu Şiiri - Meryem Kargi

Ey toprak, yaralı ve hüzünlü, Bir annenin bağrına bastığı evlatsın sen. Her taşında bir feryat, Her çatlağında bir gözyaşı…

Bir gün uzaklardan dönecek çocukların, Ellerinde hüzün, kalplerinde hasret. Yaralı dağlarına türküler söyleyecekler, Ve kökler yeniden saracak yüreğini.

Ey Anadolu, kucak aç, Yorgun yolların son durağısın sen. Bir damla kan, bir damla gözyaşıyla yoğrulmuş, Göğsünde sevdanın sancağını taşıyorsun.

Duyuyor musun? Rüzgar bir ağıt gibi, Toprağın sabırla bekliyor, Ve gökyüzü, bir yetimin gözleri kadar kederli, Sana adanmış milyonlarca kalp…