Anadolu Şiiri - Hikmet Küçük

Nasıl topraktır bu, her tarafı sevda dolu,
Gökten, deniz kenarına düşmüş Anadolu.

Alparslan, Malazgirtte öyle bir nara olmuş,
Bu ses Eskişehir’den, Edirne’den duyulmuş.

Bu toprakta Şirin olarak doğuyor kızlar,
Ferhat oluyor, burada yetişen yağızlar.

Bir gün Karacaoğlan, saz elinde tellenir,
Bir başka günse Yunus, aşık olup dillenir.

Neylerin sesi Konya’da daha bir başkadır,
Mevlananın dönmesi, boşa değil aşkadır.

Anadolu, Söğüt’ten derinlere kök salmış,
Meyveleriniyse tam yedi iklimden almış.

Görmeyenler bilmez, dağları hep dumanlıdır,
Aşkı kendine özgü, gurbetle harmanlıdır.

Takalar sabahları rasgeleyle açılır,
Tohumlar nasırlardan besmeleyle saçılır.

İnce narin eller kilim dokur ilmik atar,
Kilim desenlerinde nice tarihler yatar.

Bütün gece Çanakkaleden şehitler bakar,
Sakaryaya ne olmuş hala kırmızı akar.

Aşkım güzeldir eğer sen varsan Anadolu,
Ben neyleyim aşkı yoksa orda Anadolu.

(Eskişehir 21/12/2003)