Anadolu Şiiri - Harun Özmen

Yanık bozkır güzellemesinde saz benim

Dertli’ye şifa, Abdal’a vefa olur sözlerim

Erciyes’ten, Hasandağı’ndan esen yelim

Emrah’a cefa, Veysel’e dava sözlerim

Xxxx

Kemençeye yay, bağlamaya mızrap benim

Dostu güldürür, düşmana ferman gözlerim

Fırat’ta zılgıt, Sakarya’da destan benim

Çukurova’da bereket, Harran’da güneş gözlerim

Xxx

Yörük kıza ilham, tezgahta meram benim

Isparta, Milas, Bergamadan uzanır ellerim

Nakışla sevdayı, acıyı, hasreti işlerim

Özleme vuslat, kedere neşe yazar ellerim

Xxxx

Buğdayda dolgun başak, dalı basan erik benim

Bağda üzüme, dağda kovana bal veririm

Karadeniz’in demli çayı, Ege’nin zeytiniyim

Toprağa memba olup köke can veririm

Xxxx

Kuytuda çoban çeşmesi, ovada değirmenim

Başaktan bulguru, koruktan sirkeyi süzer veririm

Zaman öğütür, insan büyütür medeniyet değirmenim

Ben Anadoluyum, ana da baba da benim.