nice sevdalar büyütür koynunda
nice düşler saklar yüreğinde
anadır o anadoludur
dağıtır saçlarını rüzgar
dağılır saçları yoluna süperge olur
büyür umutları orman olur
anadır o
esirgemez
verir özünden
karşılık beklemeden
anadır o anadoludur
büyür öfkesi
ağrı olur süphan olur nemrut olur cudi olur
belli etmez
ağlar ıslak kirpiklerinden akan her damla
süzülür sessizce
fırat olur dicle olur
anadır sever belli etmez
kızar belli etmez
bire bin verir
karşılık gözetmez
ayrılığı sevmez o
eteğinde besler
lazını çerkezini kürdünü türkünü
hepsi aynıdır
şefkati fark gözetmez
anadır o
yüreğinden süzülür kanlar
vurulunca mehmetcikler
kanla acıyla öfkeyle
beslenir karanfiller
açar elini yırtar bağrını
uzatır başını
öper alnımızdan
anadır o
dayanmaz ayrılığa
bilirki ayrılınca yuvadan yavrular
kurtlar sofrasına yem olur
anadır o
sakaryaya şahittir dumlıpınara
orta asyadan anadoluya
sizede bizede yeter bu dünya
katı taşı mum eyleyen varya
İSTANBUL/2012
Aliş GüldenKayıt Tarihi : 10.9.2014 21:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aliş Gülden](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/10/anadolu-213.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)