Zordur anadoluda genç olmak,
Kanın kaynar sanarsın bir yanardağ,
Söndürürsün suyunu çıkaracağın taşı sıkınca,
Anlarsın yenildiğini kedi aslanı boğunca.
Gençken yaşayamazsın hayatını,
İhtiyarken ararsın bulamadığını,
Bulamadan yanarsın cennette,
Cenneti anadoluda ararsın.
Habilden kabile gelen hikaye,
Ağlarsın başını veren hüseyine,
Bilmezsin yezidden farkın yoktur,
Baksana kardeşine yaptığın zulme.
Güneşin yanından kalkar gelirsin,
Kendi yurdunda sen bir esirsin,
Ananı babanı inkar etmezsen,
Zor günlere davetiye verirsin.
Aliye olan aşkını görseydi eğer,
Mecnun ki leylasını artık nasıl sever,
Muhammedin gözünden sakındığını,
Gözünü kırpmadan başından vurup keser.
Gerçeği neden istemezsin görmek,
Görsende değişmeyeceğini bilmek,
En iyisi aynı şekilde devam etmek,
Eğilmeyen başı Hüseyin gibi kesmek.
Hüseyin ağlar mı sandın verdiği cana,
Sen ağladın döktüğün bunca kana,
Sırtından vurdun ali gibi bir aslana,
Muhammed’e kavuşturup verdin dermanı.
Kayıt Tarihi : 14.4.2013 01:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kitabı Kimyacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/14/anadolu-194.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!