Ben Anadoluyum...
Yıllar yılı susuz kaldım, yıllar yılı aç...
Şükrederek, kalktığım sofralarımda
Ya soğan ekmek olur, yahut bulamaç.
Hastalarım ölüm yataklarında
Ne doktor yüzü gördüm, ne ilaç.
Zaman zaman nankör çıktı büyütüp okuttuğum,
Gölge vermedi çok kere diktiğim ağaç...
Devlet denince hep vergi geldi aklıma
Jandarma deyince kırbaç...
En gümrah ırmaklarım boşuna akıp gitti
Üç beş adım ötesinde toprağım vardı kıraç.
Gittim, yiğitçe döğüştüm gazâ meydanlarında
Ne tak-ı zaferler istedim, ne taç...
Savaşta çiğnetmedim hilâli düşmanlara
Barışta düştü üstüme gölge gölge haç...
Yolsuz, okulsuz köylerim, kasabalarım hâlâ
Alın terine muhtaç...
Ben Anadoluyum, acılı, mahzun;
Bende bitmez tükenmez dert kulaç kulaç...
Kayıt Tarihi : 16.7.2003 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anadolu ahh Anadolu … sen öyle bir türküsün ki seni söylemeye başladı mı insan bitesin gelmiyor. Zaten bitirmekte istemez. Nasıl bitirsin ki. Sen Anadolusun, sen hayat, sen can, sen sevda, sen aşk, sen sevgi, sen sevgili ve sen maşuksun … Sen buram buram sadet kokan mutluk, sen umutsun. Sen huzur, sen cennetsin….
Senin türkün öyle bir türkü ki ; Anadolu insanı, Anadolu mozaiği, Anadolu tüm varlığı ile seni söyler.
Aşklar, sevgiler, sitemler, küsler, barışlar, ninniler seninle söylenir. Sevinçler, kederler seninle dillendirilir. Sen sensin…. Yolu senden veya yakınından geçen herkes her şey dinler seni…
Bu türkü sevgi dolu yüreklerden hayat bulur ve dalga dalga yayılır dünyaya, evrene…
Şöyle bir gezinin Anadolu da her yerde bu türkü var. Her şey söyler, her şey dinler bu türküyü… değerlerin notasında ki türküyü… ANADOLU TÜRKÜSÜNÜ !
jaandaarma deeyince kırbaac kutlarım şairimizi artı+10ppppuaan
TÜM YORUMLAR (48)