Anadol-tek kapı metropol karavanı

Uyandığında gece, yağmur yağdığında …
Ya da Pazar türküsü estiğinde,
Sıradan bir tatil gününde;
.. Saç taradığınca, tarak vakit bulur.

Ve uyumadığında,
yelken açtığında rüyalara
veya rüya istemlerine;
Bu tarak göze hitabeder de, işlevseldir.

Ve bu ortamda, rüzgarla gelen
düşünür, oturup:
Sonra güleç, önceden somurtup;
durduğu yerde, durur …

Deterministik öğretisi ne sevecen,
Bir körkötük’lüğün, böyle! ...
: Ankara’da kaldırımların gece avazı bastırır
da -kaldırımlar barda ya da uykuda:
Arabalar yok …
-yaya gezdi, asfaltlar.

*

Üç beşi kaldırımda,
barlarda yüzlercesi,
uyur geri kalanı,
karanlığına hükmeder
gecenin, sokaktaki:
Bilinçsiz de baksa;
bakar o adımlarına -
önündeki, gözlerinin:
Gözler desen, onlar
da, önünde;
onun sözlerinin.

Adımlar geçti pineklemeye,
(ama direksiyonu bırakmamaya;
Ara gaz’lara yükümlü,
ve biraz da vefalı;
devamlı, gaz vermeye.)
Şöför mahalli’ne:
Bir ‘üçleme’,
Anadol-tek kapı’da:
Gözler geçti, öne
ve adımlar’ın, ‘içsel sezgiler’in yanına.
ve arkaya kurulan,
bir çocuk kaldı, geveze;
laf yetiştirmekten sorumlu;
İki dirseğini, iki ön koltuğa dayayan
-sözler, zeka.

*

Yükümlüydü, duygular;
ve sorumlu, sözler.
‘İki ara bir dere-gözler’,
bakar;
(Sözlerde bile gözler,
var:
Geveze çocuk da bakar
Ve direksiyon dümeni’nde,
doğaçlamalar.
Üçü de tek yerde, aslında;
bu pilot kabininin içinde.
Dantelografi’sinde,
yumuşak kristalin.)
pilot kabininin yanı başında.