Uçmağı öğretmişsin sen ona.
Çok geçmez uçar gelir sana.
Anadan, yardan vazgeçilmez.
Yeter ki; çaldırma başkasına.
Tenden özden bir parça.
Evlere, gönüllere bir sırça.
Bak, nasıl parlatıyor seni ana.
Uçmak,yuvadan yuvasına.
Yuvasını yatağını hazır et ona.
Pencerene gelip öterek kona.
İşitince pır pır eder kalbi sevdana.
Biz de az mı uçtuk, dolana dolana.
Yırtıcı hayvan yemek isterken onu,
Silahı bulamayıp kalem feryat ile kovduk.
La fontaine, Dede Korkut ile ibret koyduk.
Rabbim, gücümüz yetmez sen koru kulunu.
Abdullah Bedeloğlu
Abdullah BedeloğluKayıt Tarihi : 19.2.2009 18:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Bedeloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/19/anadan-yardan-vazgecilmez.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!