bir avuç verirmisin yüzünün orkidesinden..yada bir katre huzur kızıl tırnaklarından.o kadarına bile ayandır hasret kaldım kaç zamandır.ne zamandır göz sürülmedi kirpiklerime.ve kaç yoldur tenimde ayaz dikenler gezinmekte,kendini benden yolduğunun ertesinden beri...duygularım anadan üryan kapında kaldı,üşüyorum biliyormusun...((nGn))
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta