Dün geldim, anadan üryan,
İbret alsın! âlem benden.
Yoktu üstümde, tül bile,
Güldü bu halimi gören.
Çok zaman geçti aradan,
Dört evlat verdi yaratan,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
