Anadan Doğma Dünya Şiiri - Ayşegül Bozdoğan

rüzgarı koynuna aldıktan sonra
farkına varmış mıdır acaba biri
gökteki mahmurluğun..
yıllarca gözyaşında yıkanıp
derdini dinleyen var mıdır ki bulutun..

şafaklarını ben yıktım sabahların
gün ışımasın,
bozulmasın dünyanın kahramanlığı.
belki bu şiirler bile yarım kalır,
görününce anadan doğma dünyanın çıplaklığı..

mavi renkli sancılar biriktirmedim her zaman,
bak, zulamda iki parça mutluluk,
iki dem sarhoşluk
ve biraz gözyaşım var..
savaşım, fukara ölüme boyuna meydan okumak değil,
karatoprağın aksütünü içerken arkamda bıraktığım hatıralar...