Anacığım Şiiri - Muammer Oytan

Saçlarına kar yağdı peşimden koşarken,
Haklarını nasıl öderim anacığım ?
Tek siyah tel kalmadı, dağları aşarken,
Haklarını nasıl öderim anacığım ?

Dokuz ay karnında taşıyıp doğuransın,
Terbiye edip kişiliğim yoğuransın,
Tehlikelere karşı daima uyaransın,
Sensiz ben nasıl ederim anacığım?

Hayatın daim çile ve zahmetle geçti,
Zalim felek başına ne işler açtı,
Yedi çocuğu büyütmek çok zor işti,
Sensiz nerelere giderim anacığım?

Tarla-bahçe ve harmanda yoldaş oldun,
Her işin ucundan tutup koldaş oldun,
Ev işlerinde tek yetkili-baş oldun,
Kendime nasıl yeterim anacığım?

Güneş ve toprakla başak dolgunlaşır,
Yaz aylarında meyveler olgunlaşır,
Sonbahar geldi renkler solgunlaşır,
Ürünü hasat edip giderim anacığım !

Titreyen kalbinle pencerede beklerdin,
Endişelerini birbirine eklerdin,
Tanrı’ya sığınıp Kur’an okur üflerdin,
Sen üzülürsen ben biterim anacığım !

OYTAN Muammer’i ol kaderi sürüdü,
Anacığım Hak emrine erken yürüdü,
Hizmetim az, gönlüm hüzün bürüdü,
Mübarek ellerinden öperim anacığım,
Hakkın helâl etmeni dilerim anacığım !