Geçen onca yılların her demi sensiz
Yapayalnız kaldık öksüz ve kimsesiz
Kutsal sevgin olmayınca yaşam önemsiz
…Yaşamaya çalıştık ömrü sürükleyerek.
Anamız olmayınca en yakınlar el oldu
Akan gözyaşlarımız bilesin ki sel oldu
Garip babacığım hasretinle deli oldu
…Buna can dayanır mı yokluğunu bilerek.
Kızım ve torunum Elif isminle yaşıyor
Başka torunlarda da aynı adı taşıyor
İçimizdeki sonsuz elem dağlar aşıyor
…Var mı bu hasrete dayanacak bir yürek.
Anne katili tren, boyun posun devrilsin
Parçalara bölünüp dağa taşa savrulsun
Bedenin parça parça ateşlerde kavrulsun
…Öcümüz alınmıyor, çok beddua ederek.
Kadere kızamıyoruz dedik alın yazımız
Bacağını kaybetti eksik kaldı bacımız
Elbet biter yılları hüsran eden acımız
…Ölümler Ceyhan'a sefa gelsin gülerek.
Adana/18.10.1993
Ozan Nuri Ceyhan
Kayıt Tarihi : 30.3.2011 19:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1955 yılının 18 Ekim günü 56718 No.lu tek lokomotifin çarpması sonucu Annemizi kaybettik kucağındaki 4 aylık kız kardeşimizin sağ bacağı diz altından kesildi.4 erkek 1 kız kardeş öksüz kaldık. Geçen onca yıllar bu acımızı silemedi.
TÜM YORUMLAR (2)