Anacığım Şiiri - Mustafa Kurt Ramazan

Mevsim kış hava soğuk soba başında
Duvarlara bakıp da anam diye ğlarım
İzmirin tadı yok havası nede suyunda
Anam yok baba yok ben tek başımda

Anacığım galmadı buraların tadı tuzu
Özledim anacığım ben baba yurdunu
Anamın hayali özlemleriyle doluydu
Çok özlüyorum hala O güzel kokunu

Soru soramazsın alınyazısını yazana
İyiki doğurupda büyütmüşsün sen ana
Belki yarına çıkmam belli olmaz ama
Kavuştursun diye dua ediyorum allaha

Beraber olurduk bazen hepimiz bir arada
Anlatır güldürürdün hikaye masal ve fıkra
Toplanırdı akşamları komşu hısım akraba
Sengittin ağlar oldu senin gara mustafa

Anacığım buralar gurbet durmaz ağlarım
Hasta olsam bakanım olsada çağlarım
Sen benin canımdın kalbimdeki yaranım
Ben değişmedim senin akıllı yaramazın

Mustafa kurt.26.2.2011