Varsın bilmesin kimse bu derdimi
Öğrensinler cellat ipi gerdimi
Ağla üzerimi toprak serdimi
Affet beni ne olur anacığım
Kalmadı dünyanın hiç tadı tuzu
Çakallara yem oldu ana kuzu
Benide kirletti çirkefin tozu
Affet beni ne olur anacığım
Hergün yalvarırım yüce mevlaya
Bulamadım ilaç ben bu yaraya
Beyaz bedenim bulandı karaya
Affet beni ne olur anacığım
Balan Hakan der ki ey güzel ana
Bir türlü layık olamadım ben sana
Artık veda vakjti geldi bu cana
Kaybettim savaşı ben anacığım
Sazımı mezarım başına koyun
Yanıbaşımda türküler okuyun
Sesini duyayım çağlayan suyun
Elimi tut bırakma anacığım
Çetin bu hayatın boranı karı
Hep yek geliyor gariplerin zarı
Hep bizi buluyor dünyanın darı
Anlam veremiyorum anacığım
Soruyorum bu halimiz nediye
Bir zaman aslandık döndük kediye
Birazcık sevgi en güzel hediye
İnsanlar dinlemiyor anacığım
Bu gedenin tek isteği sevgidir
Sevgi kardeşlik hayatın rengidir
Bunu sağlayan insanın kendidir
Söyle tüm insanlara anacığım
(Gede= ergin çocuk
Bala=ufak çocuk)
Kayıt Tarihi : 4.9.2004 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ANA EVLADINDAN GEÇMEZ,
ANA HAKKI ÖDENMEZ,
ANA GİBİ YAR OLMAZ,
ANA BAŞA TAÇ İMİŞ, DEMİŞLER,
YAZAN ELLERİN DERT GÖRMESİN KARDEŞİM,SELAM VE DUA İLE,
Hoşçakalın
halk şiirini tercih ettiğinin için seni tebrik ediyorum ancak
halk şiirinde mahlas en alt kıtaya yazılması gerekir
bu konuyla ilgili bana ulaşırsan yardımcı olmaya çalışırım
başarılarının devamını dilerim. İlhami Arslantaş email:iarslantaş@süperposta:com
TÜM YORUMLAR (3)