Anacığım Şiiri - Melek Yıldırım

Benim hayatımsın, gülümsün, canımsın.
Bir bayram geçirdiğimi bilmem bayramlık elbisesiz
Tıkır tıkır dikerdin bir gecede
Ellerin hep yanık izleri ile dolu
Kuzuneli sobada ekmek pişirmekten
Hastalandığımda hastane hastane,
Şehir şehir şifam için dolaştırdın beni
Nazım çektin, sevginle iyileştirdin.
Babamla birlik erkek işlerinde çalıştın
Geçim için, ekmek davası için.
Hep bizimle gurur duymak istedin
Kız, erkek ayrımı yapmadan kardeşlerimle birlik okuttun beni
Yokluk çektin, ama yokluğunu göstermedin
Başımı okşadın, yüreklendirdin düştüğümde
Ayağa kalkmak için çabaladın
Her akşam eve geldiğimizde
Sıcak aş bulduk ve sıcacık bir yuva
Canım anacığım
Sen benim dayanağım sen benim sultanımsın
Sana o kadar şey borçluyum ki
Şimdi laf etmeye hakkım varsa hep senden
Seni seviyorum anacığım