Anacığım Şiiri - Tamer Özeken

Hergün resmine bakıp seni düşünüyorum
Çektiğin acıları okuyorum gözlerinden
Bizleri büyütürken kendin küçülüyordun
Hepimizden ayrı ayrı çekiyordun anacığım

Biliyormusun bende baba oldum
Sen bunu göremedin sevgili anacığım
Senin çektiklerini anlamak için anacığım
İllede babamı olmak lazımdı bilmiyorum

Seni şimdi çok daha iyi anlıyorum anacığım
Canım anacığım bizleri büyüttün kendini feda ettin
Bizleri burada yanlız bıraktın ve gittin
Seni her geçen gündaha çok arıyoruz

Gittiğin yerde rahat uyu anacığım
Bizleri artık hiç,hiç düşünme anacığım
Senin sayende bizler dimdik ayaktayız
Gözlerimiz yaşlıda olsa anacığım

Bizlere bıraktğın en büyük miras
Birbirimize bağlılığımızdır anacığım
Birgün bizlerde senin gittiğin yere gideceğiz
İşte ozaman,işte ozaman anacığım

Hemen gelip elini öpeceğim anacığım
Bu dünyada hasret kaldığım sana
Bırgün bende kavuşacağım anacığım
Sakın,sakın korkma anacığım kendimi öldürmeyeceğim.