Gelmeme vesile, oldun,
Dünya tarlasın.......
Yatmadın derin uyku,
Bebeğin ağlamasın.
Kuzun aç kalmasın diye;
Ne fedakarlıklar yapmadın,
Tok ve rahat olduğunu bilince,
Buydu senin için büyük hediye.
Aman ağlamasın yavrum!
Zarar gelmesin teline,
Can bile verirdin sen,
Bebeğin bedeline.
Aç kaldın, susuz kaldın;
Hep körpecik için,
Soğuk almakta neymiş,
Ağlardın için için.
Boğazından aşmazdı lokma,
Evladım aç mı? diye,
Al yavrum sen ye,
Ben doydum çoktan bile
Minnetsiz helal bir lokmaya,
Soğuk terler dökersin.
Saçın süpürge edip,
Nice kahırlar çekersin.
Nerde bir yavru ağlasa,
Yüreğin burkulur hep.
Bağrına basaraktan,
Ağlıyor mu sabim acep.
Görürsen eğer onu,
Karnı tok sırtı da pek,
İncitmez seni taşlar,
Hasır kuş tüyü, toprakta ipek.
Gözünden kaybolunca bir an,
Yüreğin beraberinde gider.
Göz yaşı ağlamak ne ki,
Çekilir tırnak sanki birer birer.
Diken batsa tenine,
Tüylerin ürperi verir.
Göçmüşse ahirete yavrun,
Bedenin günbe gün erir.
Şefkat, merhamet isminle zikredilir,
Dünyanın çiçekleri senin için derilir.
Bunlar yetmez, ödülün yüce Rahmandan;
Ayakların altına Cennet serilir..
Yasin DEMİRCİ
Dodan köyü/Bingöl
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 21:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiir 1993 yılında öğretmenlik mesleğine başladığımın ilk yılı,köydeki öğretmen lojmanında, Anacığımın beni ne zor şartlarda okutarak bu günlere getirdiği +yalnızlığımla beraber yoğun duygular ve özlem yaşadığım dakikalarda kaleme aldığım şiirim dir.
![Can Habibi Nur Ahmet](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/05/anacigim-34.jpg)
Sevgili kardeşim : Can Habibi Nur Ahmet
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek ANNEdir. ''Anne'' konulu şiir yarışmasına gösterdiğiniz ilgi ve sevgili annelerimize şiir armağan ettiğiniz için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (2)