Anacığım Şiiri - Niğmetullah Uçar

Yedi yıl önceki öldüğün yerde
Başka bir bölümde yatıyorum ben
Senin de kaldığın aynı günlerde
Dertlerimle seni anıyorum ben

Yedi yıl öncesi on bir temmuzda
Tıp fakültesinden buraya geldin
O günlere hayal kuruyorum da
Altıncı katta bir odaya girdin

Sol tarafın felçti beynin kanlıydı
Doktor inceledi yazdı ilacı
El kol hareketli sağ yan canlıydı
Konuşman çok zordu çekmiştin acı

Gece on ikide durum değişti
Seni götürdüler yoğun bakıma
Makineye bağlı üç günün geçti
Dışarıda bekledik geldi aklıma

Her gün yeni ilaç getirdik ama
Son gün doktor dedi ölecek anan
Kaynar su döküldü o an kafama
Çaresiz sabrettim emir Allah’tan

On dört temmuz günü saat on birdi
Telefon açmıştık her anki yere
Hemşire her zaman farkı yok derdi
Yığılıp kalmıştık gelen habere

Üç gün yatak derdin sonrada toprak
Duan kabul oldu hoş anacığım
Çocukların seni unutmayacak
Dualarla seni hep anacağım

Bir Pazar günüydü telefon açtım
Sağ olsun dostlarım geldiler hemen
Acın yüreğimde aktı gözyaşım
Cenazeni dostlar kaldırdı evden

Acilin önüne bakarken bugün
Bekleyen görünce depreşti acım
Yüzün karşımdadır kulakta sözün
Mezarında rahat yat anacığım

Niğmetullah UÇAR
Antalya
19.07.2003