Anacığım Şiiri - Murat Özyurt

Var mı bu dünyada kalan
Affet beni anacığım
Ne cahilim hatır yıkan
Affet beni anacığım

Sen büyüksün ben küçüğüm
Yontulmamış bir kütüğüm
Yama tutmayan söküğüm
Affet beni anacığım

Üzdüğümü biliyorum
Hep cahillik ediyorum
Senden özür diliyorum
Affet beni anacığım

Dağ başında karboranım
Hatalarımla yoranım
Senden başka yok soranım
Affet beni anacığım

Rüzgariyim elin öper
Yine büyüklüğün göster
Vurduğun yerde gül biter
Affet beni anacığım