Anacigim Şiiri - Nurullah Saadettin Budak

Nurullah Saadettin Budak
6

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Anacigim

Her olum cok erkendir anacigim
Seninde oldugu gibi
Nasil bir duygudur bilemem ama
Seni gomerken gordum
sevilir gibi degil topragin dibi

Hepimiz birer suclu gibi durduk karsinda
Sanki dunyayi biz kirletmisiz gibi

Fukaraydi anam,Turkceyi ogrenememisti
Iki kocasi olmustu garibin
Ilkini 16 sinda kaybetmis
Sonra babamla evlenmis..
Ne zaman dertlesmek istese babamla
Horlanmisti hep
Ona ragmen mutluda olurdu bazen

Aklisira dunyaya tam 11 evlat vermisti
Hic boyasi olmamisti anamin
Yesil sabunla yikardi simsiyah saclarini
Tararken gecerdi belinin yarisini
Bize gore dunya guzeli idi anamiz
Cok darbe yemisti ama,gostermezdi yarasini

Gun geldi yaslandi anam
cizgiler belirdi nurdan yuzunde
Saclari tel tel agardi

Sancisi eksilmezdi garibin
Basi catlamasin diye sancidan
Ikinci bir yazma ile siki sikiya baglardi
Basimizi koyardi dizlerinin ustune
Saclarimizi oksarken bile aglardi

Cok gecmemisti arada,agbim aradi
'Basimiz sagolsun,Anamizi kaybettik'
Cok yikilmistim o an
Veda bile edememistik
Ben bacim ve kardesim toplanip gittik
Optuk anamin sararmis yanaklarindan
Ellerinden tutup topraga gomduk.

Nurullah Saadettin Budak
Kayıt Tarihi : 25.1.2006 23:54:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Nurullah Saadettin Budak