ANACIĞIM
Farkında olamadık,
Farkına varamadık,
Her günün sabahında
Dünyamıza sunduğun güzelliğin.
Derin şefkatin,
Sevgi ve merhametin...
Anacığım..
Hiç gitmeyeceksin sandık
Ama gittin...
Bir adım ötemizdeyken sen,
Aymazlık yaptık anam.
Doya doya sarılamadık,
Öpemedik, koklayamadık.
Dizlerinde uyumanın huzurunu
Başımızı göğsüne yaslamanın dinginliğini,
Iskaladık..
Su misali anam.
Kayıp gittin avucumuzdan.
Sonsuzluğa karıştın.
Ayak izlerini sokak başlarında
Gülüşlerini kapı eşiğinde bıraktın..
Ağlasakta,
Gel desekte..
Dizlerimizle dövünsekte
Gelmeyeceksin heyhat!...
Anacığım..Güzel anam..
Nur içinde yat.
Ahmet Yavaş.
Ahmet YavaşKayıt Tarihi : 10.10.2024 18:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yavaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/10/anacigim-107.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!