Anacan Şiiri - Seyfet Bozçalı

Kanınla canınla bakıp besleyip,
Dokuz ay taşıdın canı anacan.
Varlığımla hayelini süsleyip,
Doğduğumda mutlu oldun anacan.

Sıkışınca kollarına koşardım,
Koruyucu melek gibi bakardın,
Bir ahımla sen bin ahlar çekerdin,
Göz yaşların sel olurdu anacan.

Seninle mutluydum kıraç tarlada,
Dere kenarında kaya dibinde.
Korktuğumda,düştüğümde yanımda,
Can sesinle ca katardın anacan.

Büyütüp yuvadan uçurduğunda,
Yolculuğa uğurladın duanla,
Göz yaşını yudumlardın çorbanla,
Her sofrayı kurduğunda anacan.

Kahramanlık destanıyla büyüttün,
Vatanımı ana gibi tanıttın,
Şehitliği kalbimize kazıttın,
Ölür isem çok üzülme anacan.

Annelerin günü sığmaz bir güne,
Güller ile katılmalıyız güne,
Anmaya kalkarsak sizi minnetle,
Üç yüz altmış beş gün yetmez anacan.

Seyfet Bozçalı
Yahya Kemal Beyatlı i.ö.Okulu Müdürü
Gebze/KOCAELİ