Anacaksın Şiiri - Nürgül Ocak

ANACAKSIN

Bir gün beni anacaksın
Uçarı heyecanlarla nefesini kucakladığım günleri
Korkusuzluğumu
Kuralsızlığımı
Aşka adanmış tüm zamanlarımı

Sevmiyor çıktığında
Surat asıp,
Sapını da saydığım papatya fallarını
Anacaksın..

Yüzüne defalarca bakarak,
“Beni seviyor musun?
Seviyor musun?
Hadi, söyle!
Seviyor musun? ” diye sorup
Sonra,
“Seviyorsun,
Seviyorsun işte! Diyerek
Kendi cevapladığım günleri
Anacaksın
Anacaksın, tatlı bir tebessümle

Öfkelendiğimde,
Ansızın yüzüne kapanan telefonları
Hatta adını rehberden silip,
Beş on dakika sonra da numaranı bulup,
Seni aradığım günleri

Köşe bucak biri görecek korkusuyla saklanan liseli aşkımızı
Buruk bir kalple
Anacaksın..

İçimde oynaşan deli aşkı
Seni, güzel karşılayacağım telaşıyla
Yaktığım yemekleri
Masamızdaki rakıyı
Tabağımızdaki mutluluğu
Gözlerimdeki ışığı
Anacaksın
Özleyeceksin..

Sokaklarda el ele tutuşup gezemedik diye,
Sitemle buruşturduğum dudaklarımı
Gün batımını omuz omuza izleme isteğimi
Tek kare fotoğrafta yan yana olma tutkumu
Anacaksın
Andıkça beni,
Bendeki seni, özleyeceksin

Saçma sapan kıskançlıklarımı
İşinden, arkadaşından, esnaftan kıskandığım anlar..
Hatırlayacaksın
Gülümseyeceksin
Gülümsedikçe özleyeceksin
Ve hep, düşünde bir aşkta,
Bbeni bekleyeceksin.

03.05.14 00:40

NURGÜL OCAK