Anabel
Seni en çok
Üç gün seveceğim
Sonra sıkılıp vazgeçeceğim
Bilirmisin
Kelebeğin ömrü bir gün
Öyle ise
Neye yetmez üç gün
Birinci gün:
İlkin saçlarını gördüm
Kapkara kıvır kıvırdı
Savrulunca
Bir kokusu vardı
Sarhoş ederdi adamı
Biri Onun için
Durmadan şiiri yazardı
Kaçımız dokunmak için
Canını vermezdi
Anabel bunu hiç bilmezdi
İkinci gün:
Yemyeşil gözlerin ile karşılaştım
Koridorda bu gün
Onca zaman dikkatimi çekmemişti
Zaman şu gibi geçmişti
Geleli ne kadar oldu
Bir kaç saniye mi
Bir kaç saat mi
Sorsan bana
Sanki asra bedeldi
Sahi onlar hep böyle güzelmiydi,
Ne vakit görsek bizi hipnoz ederdi
Anabel şunu alırmısın derdi
Biri sessizce getirirdi
İçlerine düşüp
Ölmek isterdik
Ab-ı hayat çeşmesiydik
Hepimiz
Yeniden yeniden
Gitmek isterdik
Anabel gözlerin
Bizim sevincimizdi
Kimseler gözlerine erişemezdi
Anabelle
Hayal bile olsa kimse sevişemezdi
Üçüncü gün:
Daha yarım saat oldu
Yada olmadı
Koluna birini taktı
Sessizlik
Tarifsiz bir acıydı
En duygusuzumuzu bile yaktı
Anabel böylemi olacaktı!
Birden kahkaha attı
Feriştahın tekiydi
Zaten kısa boylu cüceydi
İşte o zaman anladık
Sevmenin,
Anlamının olmadığı zamanlardaydık!A.E....
Kayıt Tarihi : 30.10.2018 17:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!