Ana Yüreği Şiiri - Cahide Merziye Karaca

Ana yüreği derlerdi
Anlamazdım önceleri...
Farkını yüreklerden
Meğer her gün artan yükünü
Bir saniye bile bırakmadan
Gece gündüz demeden
Özenle taşımakmış…

Büyük acılar çekip
Hayatla ölüm arasında kalıp
İlk çığlığını duyarak
O minik yüze bakarak
Acılarını unutmakmış…

Bütün gün emrine amade
Uykusuz yorgun gecelerde
Bitkin perişan hallerde
Rahatlatmak için gereken
Çabayı harcamakmış…

O yemeyince doymamak
O ağlarken gülmemek
O uykuya dalmadan
Göze uyku girmemekmiş

Soğuk bir esinti olmasın
O gülen yüzü solmasın
Kimseler zarar vermesin
Aman sinek bile konmasın
Deyip yürek hoplatmakmış…

Sevmek ama tarifsizce sevmek
Onun için hayatını vermek
Her zaman iyiliğini dileyip
Kötülükler uzak olsun deyip
Sürekli dua etmekmiş…

Onun için çaba harcarken
Mutlu olsun isterken
Sevgiyle nasihat ederken
Vurdumduymaz hallerine
İçin için kahrolmakmış…

Sevgin karşılıksız kaldığında
Hayata umursamaz baktığında
Beklenmedik sözler duyduğunda
Sancıyla büzülen yüreğinde
Çaresiz kalakalmak, damla damla erimekmiş…

'Sevgiye Dair' Şiir Kitabı'ndan-2009