akşam çökünce sızlıyor yüreğim dalıp gıdıyorum oylece uzaklara bir buğday basağı görüyorum sallanıyor oylece pencereden dağları izliyorum yalnızlık ah işte bu yalnızlık bır balığın suya olan aşkıydı oysa sana hasretım duvarlar konuşmuyor işte neylersin gelmiyor bir türlü o beklenen gün ruhumun ızdırabını dinliyorum şimdi bir hicaz kopuyor yürekde derinden oysaki seni bir ana yüreğiyle sevmiştim öyle masun öyle saf öyle gaypten...
Sinan YağarKayıt Tarihi : 5.12.2008 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!